Nauka czytania metodą symultaniczno-sekwencyjną

Czytanie symultaniczne (prawopółkulowe):

  • czytanie samogłosek;
  • czytanie wyrażeń dźwiękonaśladowczych;
  • czytanie globalne wyrazów.

Czytanie sekwencyjne (lewopółkulowe):

  • czytanie sylab otwartych;
  • czytanie dwóch sylab;
  • czytanie sylab zamkniętych;
  • czytanie nowych wyrazów i zdań.

Metoda bazuje na:

  • powtórzeniu sekwencji rozwoju mowy dziecka (od samogłosek, sylab, przez wyrażenia dźwiękonaśladowcze do wyrazów i zdań);
  • naśladowanie trzech etapów nabywania systemu językowego: POWTARZANIA, ROZUMIENIA I NAZYWANIA;
  • pobudzaniu neuronów zwierciadlanych.

ETAP I – OD SAMOGŁOSEK PRYMARNYCH DO SYLABY OTWARTEJ

  1. Nauka powtarzania, rozpoznawania i odczytywania samogłosek (prymarnych: A, U, I; sekundarnych: O, E, Y);
    Najpierw wprowadzamy pojedyncze samogłoski, potem ich sekwencje – najpierw tych samych, np.: AAA, EEE, potem różnych, np.: myszka mówi: AIEOU. Zatem mamy tu do czynienia z przejściem od prawopółkulowego czytania pojedynczych samogłosek do analitycznego, lewopółkulowego odczytywania ich sekwencji. Podczas odczytywania pierwszych sekwencji samogłosek kształtujemy u dziecka poprawny kierunek czytania (od lewej do prawej), trzeba również zwrócić uwagę na dokładność odczytywania (tyle samogłosek, ile zostało zapisanych).
  2. auka globalnego rozpoznawania i odczytywania wyrażeń dźwiękonaśladowczych;
    np.: MU, BE, UHU, KU KU itp.
  3. Powtarzanie, rozpoznawanie i odczytywanie sylab otwartych (osiem prymarnych paradygmatów sylab otwartych – spółgłoski: M, P, B, L, T, D, F, W + samogłoski) ;
  4. Nauka globalnego rozpoznawania wyrazów (rzeczowniki konkretne w mianowniku, z określonych pól semantycznych, np.: MAMA, TATA, AUTO, NOS, OKO lub czasowniki w 3 os. l.p. cz. teraźn., np.: STOI, JE, PIJE, LATA. W zależności od postępów można wprowadzać także proste zdania, np.: ALA JE LODY.

ETAP II – OD SYLABY OTWARTEJ DO PIERWSZYCH WYRAZÓW

  1. Odczytywanie sylab otwartych (spółgłoska + samogłoska);
  2. Odczytywanie połączeń 2 sylab otwartych (budowanie wyrazów z poznanych przez dziecko sylab z etapu I).

ETAP III – CZYTANIE SYLAB ZAMKNIĘTYCH

  1. Odczytywanie opozycji: sylaba otwarta (spółgłoska + samogłoska) – sylaba zamknięta (samogłoska + spółgłoska)  z poznanych przez dziecko wcześniej sylab.

ETAP IV – CZYTANIE NOWYCH SYLAB OTWARTYCH I ZAMKNIĘTYCH (rozszerzanie I ETAPU i III)

Kolejność prezentacji pozostałych liter: [S, Z], [K, G], [J, N], [SZ, RZ, Ż}, [C, DZ], [H, CH, Ł],[CZ, DŻ, DRZ], [R].

  1. Nauka czytania pseudowyrazów, złożonych z samogłoski i sylaby otwartej (np.: ASA, ACHA, EZE, URZU);
  2. Nauka czytania pseudowyrazów, złożonych z dwóch sylab otwartych (np.: SZUNY);
  3. Nauka czytania pseudowyrazów, złożonych z samogłoski i sylaby zamkniętej (np.: ASZUC, OHAŁ);
  4. Nauka czytania sylaby, zbudowanej według schematu: spółgłoska – samogłoska – spółgłoska (np.: LIK, BUR, BOT, BAT); wyrazów (np.: PISAK, GARNEK, NARTY);
  5. Nauka czytania spółgłosek miękkich i zmiękczeń:
    Wprowadzamy je w kolejności: [Ś, SI, Ź], [Ć, CI, DŹ],  w następujących zestawach, przykład:
    NIA, NIO, NIU, NIE, NI
    AŃ, OŃ, UŃ, EŃ, IŃ
    ANIA, ONIO, UNIU, ENIE, INI, YNI
    wyrazy np.: DYNIA, KOŃ, NIEBO
  6. Nauka czytania samogłosek nosowych [Ą, Ę].
    Nie wprowadzamy ich w sylabach, tylko w wyrazach (np.: KOŹLĄTKO, KURCZĄTKO, GĘSI, GĄSIĄTKO, ZAJĄC, KACZĄTKO, GOŁĄB, OŚLĄTKO)
  7. Nauka wyrazów zawierających zbitki spółgłoskowe (nie z każdym dzieckiem)
    Wybieramy te wyrazy, których budowa sprawia dziecku podczas czytania spore trudności. Tworzymy listę takich wyrazów (np.: jest, dwa, trzy, dwa).

ETAP V – SAMODZIELNE CZYTANIE TEKSTÓW

Teksty dla dzieci mają za zadanie odtwarzać strukturę języka mówionego.
Nie wolno czytać bajek i baśni.
Piszemy teksty czcionką bezszeryfową (Arial), z podwójnym odstęp między wierszami.

  • Pierwsze teksty piszemy dla dzieci indywidualnie, odbiorca ma być jednocześnie bohaterem (imię dziecka oraz jego rodzina). Pamiętamy o zasadach programowania języka. Stopniowo oddalamy w tekstach słowa od rzeczy.
    Przykład:
    WTOREK. ANIA CZYTA TEKSTY. PANI JEST ZADOWOLONA, BO ANIA CZYTA.
  • Tworzymy zdania do historyjek obrazkowych.
  • Tworzymy zdania do książeczek obrazkowych (jako jedno zdanie, potem coraz więcej).

Ćwiczenia na każdym z 5 etapów nauki czytania realizowane są według reguły:

  1. Powtarzanie
    Nauczyciel odczytuje samogłoski, a dziecko je powtarza. Aby ułatwić proces zapamiętywania, należy zwrócić uwagę dziecka na układ ust podczas wymawiania poszczególnych samogłosek. Należy też posłużyć się ruchową wizualizacją (np.: Y – uniesione ręce).
  2. Rozumienie (różnicowanie)
    Nauczyciel wskazuje samogłoskę a dziecko ją odczytuje lub odwrotnie – nauczyciel wymawia samogłoskę a dziecko ją wskazuje. Jeśli uczący się ma trudności z rozpoznaniem litery, można podpowiedzieć mu wykorzystując wizualizację ruchową lub eksponując układ ust podczas realizacji głoski.
  3. Nazywanie
    Na tym etapie realizujemy zamianę rolami: raz dziecko uczy dorosłego a raz dorosły dziecko, np.: uczeń odczytuje samogłoski lub nazywa przedstawione na ilustracjach sytuacje, natomiast nauczyciel wskazuje odpowiednią literę. Zamiana ról powoduje, że dziecko chętnie powtarza samogłoski, aby uczyć dorosłego,a przy okazji w sposób zabawowy utrwala swoją wiedzę.

Ćwiczenia wstępne, poprzedzające ETAP I (z serii ?Stymulacja i terapia?):

  • dopasowywanie przedmiotu do przedmiotu – identyczne egzemplarze;
  • dopasowywanie przedmiotu do przedmiotu – różne egzemplarze;
  • dobieranie takiego samego obrazka do takiego samego;
  • obrazki konturowe (takie same);
  • obrazki symboliczne (takie same);
  • dobieranie obrazka do przedmiotu;
  • dobieranie obrazka do obrazka (obrazek pomalowany taki sam jak obrazek konturowy);
  • podpis do przedmiotu.

Ćwiczenia wstępne, poprzedzające ETAP II (z serii „Stymulacja i terapia”):

  • ćwiczenia pamięci symultanicznej;
  • ćwiczenia pamięci sekwencyjnej.

Ćwiczenia wstępne, poprzedzające ETAP III (z serii „Stymulacja i terapia”):

  • identyfikowanie wzoru z lewej strony kartki (od lewej do prawej);
  • odwrócenie wzoru o 180 stopni w płaszczyźnie pionowej i poziomej;
  • odwrócenie wzorów w różnych płaszczyznach.