Uczniowie z dysleksją rozwojową mają prawo do diagnozy, terapii, dostosowania formy nauczania i wymagań do ich poziomu.
W Polsce istnieją rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej, które wychodzą naprzeciw potrzebom uczniów dyslektycznych. Gwarantują one prawo do:
- wczesnej diagnozy;
- wczesnej, specjalistycznej interwencji;
- program i metody nauczania dostosowane do potrzeb, możliwości i stylu uczenia się;
- udział w zajęciach terapii pedagogicznej (ćwiczenia korekcyjno – kompensacyjne);
- dostosowania wymagań szkolnych i sposobu oceniania do możliwości ucznia (Nauczyciel jest zobowiązany przestrzegać wskazań zawartych w opinii wydanej przez poradnię);
- zwolnienia z nauki drugiego języka obcego w wypadku uczniów ze stwierdzoną głęboką dysleksją (na wniosek rodziców, poparty pisemną opinią z poradni);
- wyrównania szans podczas egzaminów (także sprawdzianu po szkole podstawowej, egzaminu gimnazjalnego i matury).
Dziecko i jego rodzice sami powinni zdecydować, czy chcą skorzystać z przysługujących im uprawnień. Prawa uczniów z dysleksją to nie przywileje, ani zwolnienie od pracy, lecz okazja do stworzenia właściwych warunków do nauki i pracy dziecka.
Bibliografia:
Bogdanowisz M. Czabaj R., Jestem rodzicem dziecka z dysleksją – najważniejsze informacje i wskazówki do pracy, Gdynia 2006