Pisząc o metodach kombinowanych mam ma myśli używanie i posługiwanie się, w pewnym ograniczonym zakresie, kilkoma metodami naraz.
Powinnością logopedów jest wskazywanie niemówiącym lub słabo mówiącym uczniom różnorodnych sposobów komunikacji, w celu dobrania odpowiedniej dla danego użytkownika formy porozumiewania się z innymi osobami.
Może to być nauka ograniczonej ilości słów, która równolegle może przebiegać z nauką graficznych sposobów porozumiewania się, a więc piktogramów, symboli Blissa, czy też gestów. Jeden z tych sposobów może być wiodący, a inne wspomagające.
Najważniejsze jest to, aby dziecko, mimo długotrwałego czasem braku rozwoju mowy, dzięki danemu sposobowi komunikacji, mogło jak najlepiej nawiązywać kontakt z najbliższym otoczeniem i je dokładnie poznawać.
Często zdarza się też tak, iż w miarę rozwoju kompetencji komunikacyjnych dziecka, jak również komunikacji werbalnej (mowy dźwiękowej), niektóre dzieci rezygnują z danej formy porozumiewania się, na rzecz innej.
Warto również pamiętać o wykorzystywaniu w pracy z dzieckiem wielości pomocy komunikacyjnych, aby wspomóc jego porozumiewanie się z innymi oraz uatrakcyjnić naukę.
Pomoce komunikacyjne w nauce AAC:
- Książki do porozumiewania się – zawierają strony z hasłami, uporządkowanymi wg kategorii gramatycznych i znaczeniowych. Często opatrzone są stałymi marginesami, dzięki którym pewne hasła są widoczne cały czas, niezależnie od operowania stronami książki;
- Osobiste słowniki uczniów /bardzo zbliżone do książek do porozumiewania się/;
- Segregatory uczniów – gromadzone są w nich teksty zapisane symbolami Bliss’a, piktogramami na lekcjach, itd.;
- Książka napisana symbolami np.: PCS – umożliwia uczniowi niezależne, samodzielne odczytywanie i słuchanie ciekawych tekstów;
- Kącik poranny;
- Śpiewnik – na zajęciach muzycznych dzieci mogą poprosić o ulubioną piosenkę, mogą wzajemnie dedykować sobie piosenki posługując się śpiewnikiem;
- Zagadki z użyciem symboli do nauki definiowania – dla tych, którzy upominają się o nowe hasła;
- Kronika klasy/grup;
- Książka kucharska;
- Tablice tematyczne;
- Tablice do porozumiewania się – tablica jednopłaszczyznowa. Wszystkie umieszczone na tablicy hasła są dziecku dostępne jednocześnie, np.:
– Proszę podaj mi?
– Co masz?
– Pokaż mi ?
– To mi się podoba.
– To mi się nie podoba.
– Co to jest?
– Jak to się nazywa?